ထူးျမတ္လွသည့္ ဝါဆိုလျပည့္ေန႔ (သို႔) ဓမၼစၾကာအခါေတာ္ေန႔ ဆိုသည္မွာ
26 Jul 2018 1,714 Views
ဝါဆိုလျပည့္ေန႔ကို ေရွးဆရာႀကီးမ်ားက “သေႏၶ၊ ေတာထြက္၊ ဓမၼစက္၊ မိန႔္ႁမြက္သံခ်ိဳ၊ လဝါဆို” လို႔ ေဖာ္က်ဴးထားၾကပါတာ္။ ဆိုလိုရင္းကေတာ့ ဝါဆိုလျပည့္ေနဟာ အလြန္ထူးျခားတဲ့ ေန႔တစ္ေန႔ျဖစ္ၿပီး ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားရွင္ ပဋိသေႏၶ ေနေတာ္မူျခင္း၊ ေတာထြက္ေတာ္မူျခင္း၊ တရားဦးဓမၼစၾကာကို ေဟာၾကားေတာ္မူျခင္း၊ ေရအစုံ မီးအစုံ တန္ခိုးျပာဋိဟာကို ျပသေတာ္မူျခင္းဟူေသာ အခ်က္မ်ား ထူးျခားၾကည့္စုံေနလို႔ျဖစ္ပါတယ္။
ထို႔ျပင္ ဝါဆိုလျပည့္ေန႔သည္ ဘုရားအျဖစ္ကို ဝန္ခံေတာ္မူေသာေန႔လည္း ျဖစ္သည္။ တရားရတနာ စတင္ေပၚေပါက္ရာေန႔လည္း ျဖစ္သည္။ သံဃာရတနာ စတင္ေပၚထြန္းေသာေန႔လည္း ျဖစ္သည္။ ပုထုဇဥ္ခရီးမွ အရိယာခရီးသို႔ စတင္ကူးေျပာင္းခြင့္ ၾကဳံေသာေန႔လည္းျဖစ္သည္။
ဧဟိ ဘိကၡဳ ဟူေသာ စကားကို စတင္ၾကားရေသာ ေန႔လည္းျဖစ္သည္။ထိုမၽွသာမက သံဃာေတာ္မ်ားသည္ ဝါဆိုလျပည့္ေက်ာ္ ၁-ရက္မွစ၍ ဝါတြင္းသုံးလ ကာလပတ္လုံး ဝါဆိုဝါကပ္ေသာ အခါထူး အခါျမတ္လည္း ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာဝင္ ျမန္မာတို႔သည္ စားနပ္ရိကၡာအတြက္ လယ္ယာလုပ္ငန္းကို ႀကိဳးစားလုပ္ကိုင္ရင္း တဖက္ကလည္း ဝါဆိုလျပည့္ေန႔၌ ေက်ာင္းကန္ဘုရားမ်ားသို႔ သြားေရာက္၍ ဝါဆိုပန္းမ်ား ကပ္လွူျခင္း၊ ဓမၼစၾကာတရားေတာ္မ်ားကို ရြတ္ဖတ္သရဇၩာယ္ျခင္း ျပဳၾကသည္။ ဝါတြင္းသုံးလတြင္ အျခားကာလမ်ားထက္ပို၍ အလွူဒါနမ်ား ျပဳျခင္း၊ သီလေဆာက္တည္ျခင္း၊ တရားဘာဝနာမ်ား က်င့္ႀကံအားထုတ္ျခင္းလည္း ျပဳၾကသည္။
ဗုဒၶအယူဝါဒကို သက္ဝင္ယုံၾကည္ၾကသူမ်ားအဖို႔ ဝါဆိုလျပည့္ေန႔သည္ အယူဝါဒေရးဆိုင္ရာ ေန႔ထူးေနျမတ္ျဖစ္ေပသည္။ ထူးျခားပုံမွာ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား အေလာင္းေတာ္သည္ အထက္ တုသိတာနတ္ျပည္မွ သက္ဆင္း၍ လူ႔ျပည္၌ ပဋိသေႏၶတည္ေသာေန႔၊ သူအို၊ သူနာ၊ သူေသ ရဟန္းဟူေသာ နိမိတ္ႀကီးေလးပါးကို နတ္မ်ားဖန္ဆင္းျပရာ တြင္ သံေဝဂရ၍ ေတာထြက္ေတာ္မူေသာေန႔၊ ဘုရားအျဖစ္သို႔ေရာက္ၿပီး ေနာက္ ဓမၼစၾကာတရားဦး ေဟာေတာ္မူေသာေန႔၊ သာဝတၳိျပည္ သရက္ျဖဴ ပင္ရင္း၌ တိတၱိသင္းကိုႏွိမ္နင္း၍ တန္းခိုးျပာဋိဟာ ျပေသာေန႔တို႔ ျဖစ္ေသာ ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားသည္ ဘုရားအျဖစ္သို႔ ေရာက္ေတာ္မွုၿပီး ေနာက္ ေရွးဦးစြာျဖစ္ေသာ ဓမၼစၾကာေဒသနာေတာ္ကို ပဥၥဝဂၢီငါးဦးတို႔အား ဝါဆိုလျပည့္ေန႔တြင္ မိဂဒါဝုန္ေတာ၌ ေဟာၾကားေတာ္မူသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဝါဆိုလျပည့္ကို ဓမၼစၾကာအခါေတာ္ေန႔ဟူ၍ နိုင္ငံအစိုးရတို႔က သတ္မွတ္ ထားေလသည္ ။
ဘုရားရွင္သာသနာေတာ္ရွိ ရဟန္းတို႔သည္ ဤဝါဆိုလျပည့္ေန႔ တြင္ ဝါတြင္းသုံးလပတ္လုံး မိမိတို႔၏ ေက်ာင္းအာရမ္အတြင္းမွ အရပ္ တစ္ပါးသို႔ ေရႊ႕ေျပာင္းသြားလာျခင္း မျပဳပါဟူေသာ ပဋိညာဥ္ျဖင့္ ဝါဆို ဝါကပ္မွုမ်ားကိုျပဳၾကသည္။
ထိုကဲ့သို႔ ရဟန္းသံဃာေတာ္တို႔သည္ ဝါတြင္းသုံးလပတ္လုံး ၿငိမ္သက္စြာ တရားအားထုတ္လ်က္ရွိစဥ္ လူတို႔သည္လည္း ထိုဝါတြင္းသုံးလတြင္ ရဟန္းတို႔၏ သိကၡာပုဒ္ေတာ္မ်ားကို ၾကည္ညိဳျခင္းျဖစ္လ်က္ ရွစ္ရက္ လျပည့္လကြယ္ေန႔မ်ားတြင္ သီတင္းသီလေဆာက္တည္၍ သူေတာ္ေကာင္း တရား ပြားမ်ားအားထုတ္ၾကျခင္း၊ ကုသိုလ္ဒါနမွုမ်ားကို ျပဳၾကျခင္းျဖင့္ ဝါကပ္ေသာ ရဟန္းတို႔အား ခ်မ္းေျမ့ေစရန္ ေထာက္ပံ့ၾက၏။
ဤသို႔ ရဟန္းရွင္လူတို႔ သုံးလပတ္လုံး ဒါန၊ သီလ ၊ ဘာဝနာ အစရွိေသာ သူေတာ္ေကာင္းတရားမ်ားကို ၿငိမ္သက္စြာအားထုတ္ရန္ အစျပဳေသာ ဝါဆို လျပည့္ေန႔မ်ားတြင္ လူတို႔သည္ ဝါကပ္ျခင္းအမွုကို ျပဳၾကကုန္ေသာ ရဟန္း သံဃာတို႔အား ပန္း၊ ဆီမီးတို႔ျဖင့္ ပူေဇာ္ၾကကုန္သည္။ ဝါဆို ဝါကပ္ကို အစြဲျပဳ၍ ဝါဆိုပန္း၊ ဝါဆိုဖေယာင္းတိုင္ စသည့္ေဝါဟာရမ်ား ေပၚေပါက္ လာသည္။
ျမန္မာမင္းမ်ား လက္ထက္ေတာ္တြင္ တစ္လလၽွင္ ပြဲေတာ္တစ္မ်ိဳးက် က်င္းပေလ့ရွိရာ ဤဝါဆိုလအခါတြင္ ပဥၥင္းေတာ္ခံပြဲမ်ား က်င္းပျမဲျဖစ္သည္။ ပဥၥင္းေတာ္ခံပြဲမွာ ရဟန္းအျဖစ္သို႔ ဝင္ခြင့္ရွိ၍ ဝင္လိုသူ ရွင္လူရဟန္း ေလာင္းတို႔အား ရဟန္းေဘာင္သို႔အခမ္းအနားႏွင့္ သြတ္သြင္းခ်ီးျမႇင့္ျခင္းပင္ ျဖစ္ေလရာ ဘုရင္မင္းမ်ားကိုယ္ေတာ္တိုင္ အေလးအျမတ္ျပဳလ်က္ က်င္းပ ေသာပြဲေတာ္ျဖစ္လည္း ျဖစ္သည္။
ထိုေန႔ထူးေန႔ျမတ္ ဝါဆိုလျပည့္ေန႔တြင္ ရဟန္းရွင္လူ အမ်ားျပည္သူတို႔သည္ ဘုရားေစတီ၊ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္း၊ ဓမၼာ႐ုံစသည္တို႔တြင္ ဝတ္အသင္းမ်ား၊ ဓမၼာစၾကာအသင္းမ်ားက ဓမၼစၾကာ တရားေတာ္ကို ပူေဇာ္ျခင္းျဖင့္ ဝါဆိုလျပည့္ ဓမၼစၾကာ အခါေတာ္ေန႔ အခမ္းအနားမ်ားကို က်င္းပၾကပါသည္။ ဓမၼစၾကာ တရားေတာ္ကို အစီအစဥ္ျဖင့္ ရႊတ္ဆို ပူေဇာ္ၾကကုန္သည္။
ဝီကီပီးဒီယား
