အမ်ိဳးသမီးလို႔ဆိုလိုက္တာနဲ႔ အားႏြဲ႕သူ၊ ေယာက်ာ္းေတြလုပ္တဲ့ အလုပ္ေတြနဲ႔ဘယ္လိုမွ မအပ္စပ္ ႏိုင္သူေတြရယ္လို႔ လူမႈဝန္းက်င္က ပုံစံတက်သတ္မွတ္ထားတတ္ၾကပါတယ္။ ဒီလိုသတ္မွတ္ ယူဆထား ျခင္းဟာ လူ႔စြမ္းအားအရင္းအျမစ္ေတြထဲက တစ္ခုျဖစ္တဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႕ စြမ္းအားကို ဆုံးရႈံးေစတဲ့ အေၾကာင္းေတြထဲက တစ္ခုပဲျဖစ္ ပါတယ္။ ဒီလိုအမ်ိဳးသမီးေတြကို အားႏြဲ႕သူေတြရယ္လို႔ ထင္ျမင္ယူဆ ခ်က္ေတြဟာ လက္ေတြ႕မွာ အမွန္ တကယ္မွားယြင္းေနတယ္ဆိုတာကို သက္ေသျပေနသူ တစ္ေယာက္ရွိပါ တယ္။ သူကေတာ့ အငွားယာဥ္ ေမာင္းသူ အမ်ိဳးသမီးငယ္ေလး မမိုးမိုးလြင္ပဲျဖစ္ပါတယ္။

 

 

မမိုးမိုးလြင္ဟာ လူေနထူထပ္ လြန္းလွတဲ့ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ႀကီးကို ေမာ္လၿမိဳင္ဆိုတဲ့ နယ္ၿမိဳ႕ေလးကေန ၂၀ဝ၄ခုႏွစ္က ေ႐ႊ႕ေျပာင္းေနထိုင္ခဲ့ သူတစ္ေယာက္ပါ။ သူဟာ ရန္ကုန္ ၿမိဳ႕ႀကီးကို စေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ဘာလုပ္လို႔ လုပ္ရမွန္းမသိေသးဘဲ ျဖစ္ေနခဲ့ပါတယ္။ နယ္ကေန ရန္ကုန္ကို လာၾကတဲ့ အျခားသူေတြလိုပဲ သူဟာလည္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာရွိတဲ့ သင္တန္းေတြကိုသာ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု တက္ရင္း တစ္ဖက္မွာလည္း အလုပ္ တစ္ခုခုရႏိုင္ဖို႔ ရွာေဖြေနခဲ့ပါတယ္။ 

 

အဲ့ဒီထဲမွာမွ သူဟာ သူမ်ားနဲ႔မတူ ထူးျခားစြာပဲ တက္ခဲ့တဲ့သင္တန္း တစ္ခုကေတာ့ ကားေမာင္းသင္တန္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သူဟာ ကားေမာင္း သင္တန္းကို တက္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ေတာ့ ကုမၸဏီတစ္ခုမွာ ယဥ္ေမာင္းသူ တစ္ေယာက္အျဖစ္ဝင္ေရာက္ လုပ္ကိုင္ရာကေန အဆင့္ဆင့္ႀကိဳး စားမႈေၾကာင့္ Marketing Manager အဆင့္အထိ ေအာင္ျမင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္သူဟာ ႏိုင္ငံျခားသားေတြ အတြက္ ခရီးသြားကုမၸဏီေတြရဲ႕ ကားေတြကိုပါ ေမာင္းႏွင္တဲ့အလုပ္ကို ေျပာင္းလဲ လုပ္ကိုင္ခဲ့ပါတယ္။ အားလပ္ခ်ိန္ဆိုတာ မရွိသေလာက္ နည္းပါးလွတဲ့ အလုပ္ေတြကို ညည္းေငြ႕လာတဲ့ မမိုးမိုးလြင္ဟာ ၂၀၁၂ခုႏွစ္ ေရာက္တဲ့အခါမွာေတာ့ အငွားယာဥ္ေမာင္း တစ္ေယာက္အျဖစ္ လုပ္ကိုင္ဖို႔ကို ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်ခဲ့ပါေတာ့တယ္။

 

အငွားယာဥ္ေမာင္းသမားအေနနဲ႔ လုပ္ကိုင္ဖို႔ မမိုးမိုးလြင္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္တဲ့အခ်ိန္ဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ ၅ႏွစ္ၾကာကာလကျဖစ္တာေၾကာင့္ အငွားယာဥ္ေလာကမွာ အမ်ိဳးသမီးယာဥ္ေမာင္းဆိုတာ မရွိေသးတဲ့ကာလလို႔ ေျပာရမွာပါ။ ဒီလိုကာလမွာ ဒီလိုဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ် လိုက္တာဟာ သူ႔အတြက္ေတာ့ စြန႔္စားမႈတစ္ခုလည္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ သူမရဲ႕လက္ထဲမွာ ကိုယ္ပိုင္အငွားယာဥ္ရယ္လို႔ မရွိခဲ့ေသးပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သူမဟာ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူရဲ႕ အငွားယာဥ္ကို ငွားရမ္းၿပီး ေမာင္းႏွင္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္။

 

ငယ္႐ြယ္ႏုနယ္တဲ့ သူမအဖို႔ ေယာက်ာ္းေတြႀကီးစိုးရာ အငွားယာဥ္ ေမာင္းနယ္ပယ္မွာ အေျခခ်လုပ္ ကိုင္ဖို႔ဆိုတာဟာ စိန္ေခၚမႈေတြ အျပည့္နဲ႔ပါ။ ပထမဆုံးစိန္ေခၚမႈ ကေတာ့ လူမႈဝန္းက်င္ပါပဲ။အမ်ိဳး သမီးယာဥ္ေမာင္းတစ္ေယာက္ ေမာင္းႏွင္တဲ့ အငွားကားကို စီးၾကတဲ့ အငွားယာဥ္စီးသူေတြမွာ ပုံစံေပါင္းစုံ စ႐ိုက္ေပါင္းစုံေတြရွိေနၾကပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ မိန္းကေလးျဖစ္ေနတဲ့ အတြက္ အထင္အျမင္ေသးမႈေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

 

 

သူေမာင္းတဲ့ကားကိုတားၿပီး မစီးတာဟာ မ်ားေသာအားျဖင့္ ေယာက်ာ္းေလးေတြျဖစ္ေၾကာင္း၊ သူတို႔က သူ႔ကိုျပန္ေၾကာက္ေနၾကတဲ့ပုံစံမ်ိဳးေတြျပၾကေၾကာင္း မမိုးမိုးလြင္က သူ႔ရဲ႕အငွားယာဥ္ေမာင္း သမားဘဝ အစက ေတြ႕ႀကဳံခဲ့ရတဲ့ အေတြ႕အႀကဳံေတြကို ေျပာျပပါတယ္။

 

တခ်ိဳ႕အမ်ိဳးသားေတြဆိုရင္ ကားကို တားၿပီး မစီးတဲ့အျပင္ ခါးခါးသီးသီး ေမာင္းထုတ္တာကိုပင္ သူဟာခံခဲ့ ရပါေသးတယ္။ "ဒီအလုပ္ လုပ္ တယ္ဆိုတာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အမ်ားႀကီး စေတးၿပီးလုပ္ရတာ။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ယုံၾကည္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ေခြးေမာင္း ႏြားေမာင္းသလို ေမာင္းထုတ္ခံရေတာ့ စိတ္ထဲ မေကာင္းျဖစ္မိတယ္" လို႔ မမိုးမိုးလြင္က ဆိုပါတယ္။

 

ဒါေပမဲ့ မမိုးမိုးလြင္ဟာ စိတ္ဓာတ္ မက်ခဲ့သလို သူ႔ကိုယ္သူ ယုံၾကည္မႈရွိရွိ နဲ႔ သူေမာင္းတဲ့အငွားယာဥ္ကို မစီးရဲၾကတဲ့ ခရီးသည္ေတြကို သူ႔ကို စိတ္ခ်ယုံၾကည္စြာနဲ႔ စီးခ်င္လာေအာင္ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ေျပာျပခဲ့ပါသတဲ့။

 

မမိုးမိုးလြင္ဟာ သူ႔ရဲ႕အငွားယာဥ္ ေမာင္းသမားဘဝမွာ ခရီးသည္ေတြရဲ႕ စိုးရိမ္စိတ္နဲ႔ မယုံၾကည္မႈေတြကို ခံစားခဲ့ရ႐ုံသာမကပါဘူး၊ ဘဝတူ အငွားယာဥ္ေမာင္း အမ်ိဳးသားတခ်ိဳ႕ ရဲ႕ အထင္ျမင္ေသးမႈ၊ ေသြးတိုးစမ္း ႏွိမ့္ခ်လိုမႈေတြကိုလည္း ႀကဳံခဲ့ရပါတယ္။ တကၠစီကိုေမာင္းလာတာ မိန္းကေလးမွန္းသိလို႔ ဘဝတူ အမ်ိဳး သားအငွားယာဥ္ေမာင္းသူေတြက ဆရာလုပ္ကာ ေၾကာေၾကာေမာေမာနဲ႔ ဆက္ဆံခ်င္သူေတြရွိသလို၊ မိန္းကေလးက မိန္းကေလးလိုမေနသူ အေနအထိုင္မတတ္သူလို႔ထင္ျမင္ကာ ႏွိမ့္ခ်တဲ့အၾကည့္နဲ႔ၾကည့္တဲ့ သူေတြနဲ႔လည္း သူဟာႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရ ပါတယ္။ ကားေမာင္းေနစဥ္မွာေတာင္ မိန္းကေလးျဖစ္ေနတဲ့ အတြက္ အႏိုင္က်င့္ခ်င္လိုသူေတြ၊ ဆဲဆိုရန္စခ်င္သူေတြကို ကိုယ္ေမာင္းေနတဲ့လမ္းေၾကာင္းကို မွန္မွန္ကန္ကန္ ေမာင္းျပၿပီးတည္ၿငိမ္ စြာနဲ႔တုံ႔ျပန္မႈေတြကိုသာ သူဟာ ျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္။

 

အမ်ိဳးသားအငွားယာဥ္ေမာင္း ေတြကိုေတာင္ အငွားယာဥ္စီးသူေတြ လိုဟန္ေဆာင္ၿပီး ေငြလုယူ၊ လူသတ္ စတာေတြလုပ္တာကို ခံေနရခ်ိန္မွာ မိန္းကေလးအငွားယာဥ္ေမာင္းတစ္ ေယာက္ျဖစ္တဲ့ မမိုးမိုးလြင္အတြက္ ေတာ့ ဘယ္လိုခရီးသည္မ်ိဳးကို ကား ေပၚတင္မယ္ဆိုတာကို စကၠန႔္ပိုင္း အတြင္းမွန္ကန္စြာ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်ႏိုင္ဖို႔ဆိုတာဟာလည္း သူမလုပ္ ကိုင္ေနတဲ့ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္း လုပ္ငန္းအတြက္ သူမႀကဳံေနရတဲ့ စိန္ေခၚမႈေတြထဲကတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။

 

"ညီမကားထဲမွာ ဘာမွမေဆာင္ထား ဘူး။ ကိုယ့္ကိုရန္ျပဳလာမယ့္သူေတြ ကို တုံ႔ျပန္ဖို႔ ညီမမွာဘာမွမရွိဘူး။ တစ္ခုပဲ ညီမကားကိုငွားစီးတဲ့လူေတြကို ေစတနာထားၿပီး ေမာင္းပို႔ေပးမယ္" လို႔ သူ႔အတြက္ လုပ္ငန္းခြင္က ေပးတဲ့စိန္ေခၚမႈအေပၚထားတဲ့ သူ႔ သေဘာထားကို ေျပာျပပါတယ္။

 

အမ်ိဳးသမီးအငွားယာဥ္ေမာင္း တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ သူ႔အတြက္ ဒီလိုစိန္ေခၚမႈေတြလည္းရွိသလို၊ သာမန္အမ်ိဳးသမီးေတြမလုပ္ႏိုင္တဲ့အလုပ္ကို လုပ္ကိုင္ေနတဲ့သူ တစ္ေယာက္အျဖစ္ ေလးစားအားက်တဲ့ သူေတြလည္းရွိတယ္လို႔ သူကေျပာပါတယ္။ သူဟာ ဘဝမွာအငွား ယာဥ္ေမာင္းသမားအျဖစ္ ျဖတ္ သန္းရမယ္လို႔ ေတြးထားတာမ်ိဳးမရွိ ခဲ့ေပမယ့္လည္း သူေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့တဲ့ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းအလုပ္ကို ေအာင္ျမင္ေအာင္ လုပ္မယ္ဆိုတဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကိုေတာ့ ခ်ထားခဲ့သူ လည္းျဖစ္ပါတယ္။

 

ဒါေၾကာင့္လည္း သူဟာ သူ ငယ္ခ်င္းျဖစ္သူရဲ႕ အငွားကားကို ေမာင္းေနရတဲ့သူတစ္ေယာက္အျဖစ္ ကေန ကိုယ္ပိုင္အငွားကားတစ္စီး ကို ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်ကာႀကိဳးစားခဲ့ပါတယ္။ ကိုယ္ပိုင္ အငွားယာဥ္တစ္စီးကို ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ ဖို႔အတြက္ ေန႔စဥ္ကားေမာင္းလို႔ရတဲ့ ဝင္ေငြထဲက ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဖဲ့ၿပီး စုတာဟာလည္း သူ႔ရဲ႕အသက္ေမြး ဝမ္းေက်ာင္းမႈအေပၚထားတဲ့ ယုံၾကည္ခ်က္ ျပင္းျပမႈေတြကို ေဖာ္ျပေနတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

 

 

အမ်ိဳးသားအငွားယာဥ္ေမာင္းေတြအတြက္ေတာင္ ေနပူမေရွာင္၊ မိုး႐ြာမေရွာင္ ကားေမာင္းရတဲ့အလုပ္ ဟာ စားဝတ္ေနေရးအတြက္ေလာက္ငတယ္ ဆို႐ုံသာရွိတယ္လို႔ ညည္းတြားေနၾကတဲ့အခ်ိန္မွာ မမိုးမိုးလြင္ကေတာ့ သူေန႔စဥ္ကားေမာင္းလို႔ရတဲ့ ဝင္ေငြထဲကေန စားဝတ္ေနေရးအတြက္ သာမက၊ ကိုယ္ပိုင္အငွားကားတစ္ စီးပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ေရးအတြက္ လိုအပ္တဲ့ပိုက္ဆံရေအာင္ ႀကိဳးစားရွားေဖြရ တာဟာလည္း လြယ္ကူတဲ့ကိစၥေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။

 

 

"အငွားယာဥ္ေမာင္း ေတာ္ ေတာ္မ်ားမ်ားက အဆင္မေျပဘူး ညည္းၾကတယ္။ တကယ္ေတာ့ သူ တို႔ကိုသြားၾကည့္ သူတို႔အခ်ိန္ျဖဳန္း တာ ေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္။ ညီမကေတာ့ စဥ္းစားတယ္ ငါေမာင္းရင္ ဒီေလာက္ Target ရမွျပန္မယ္၊ ရ ေအာင္ငါ ေမာင္းမယ္ဆိုၿပီးေမာင္းတယ္။ အဲ့လိုေမာင္းေတာ့ တစ္ေန႔ကို ေလးေသာင္းဆိုလည္းရတယ္။ ငါးေသာင္း၊ ေျခာက္ေသာင္းဆိုလည္း ရတယ္။ ညီမ အခ်ိန္မျဖဳန္းဘဲ တကယ္ေမာင္းတယ္" လို႔ သူရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္အတြက္ သူႀကိဳးစား လုပ္ေဆာင္ခဲ့ပုံကို ေျပာျပပါတယ္။

 

သူမ်ားကားကို ငွားေမာင္းရ တဲ့အတြက္ အျခားအမ်ိဳးသမီးေတြ လို လွလွပပေလးနဲ႔ ေနခ်င္တဲ့ သူ႔ ရဲ႕ကိုယ္ပိုင္အခ်ိန္ေတြ ဆုံးရႈံးခဲ့႐ုံ သာမက ကားငွားခအျဖစ္ ပိုင္ရွင္ကို ေန႔စဥ္ေပးႏိုင္ဖို႔နဲ႔ ကားျပင္ဆင္စရိတ္ ေတြဟာလည္း သူမရဲ႕အိပ္မက္ျဖစ္တဲ့ ကိုယ္ပိုင္းအငွားယာဥ္တစ္စီး ဝယ္ ႏိုင္ေရးဆိုတာကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ စိန္ေခၚမႈေတြပါပဲ။

 

"ညီမကအရင္က Gas ကားေမာင္း တယ္။ တစ္လကို ၅သိန္း၊ တစ္ရက္ကို ၁၇,ဝဝဝ ေပးရတယ္။ ဒီေတာ့ ညီမ စုဖို႔အတြက္ရယ္ Owner ေၾကးရယ္ အတြက္ ၁၇,ဝဝဝ အေပါင္း ၁၀,ဝဝဝ ရွာရတယ္။ သုံးစြဲတာက အဲ့ဒီထဲက ပိုတာကိုပဲ ညီမသုံးတယ္" လို႔ သူ႔ရဲ႕ အိပ္မက္တစ္ခုကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ သူ႔ရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ ခ်က္ေတြကို ပကတိ႐ိုးသားတဲ့အင္အားေတြနဲ႔ ေျပာျပပါတယ္။

 

ဒီလို႐ိုး႐ိုးသားသားနဲ႔ ႀကိဳးစား ရွာေဖြေနတဲ့ မမိုးမိုးလြင္အတြက္ စိတ္ဓာတ္က်ရတဲ့ အခ်ိန္ေတြလည္း ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒါကေတာ့ ခရီးသည္ အရနည္းတဲ့ရက္ေတြပါပဲ။ဒါေပမဲ့ လည္း သူဟာဇြဲမေလွ်ာ့ဘဲ သူရည္ မွန္းထားတဲ့အရာကို ရဖို႔ႀကိဳးစားခဲ့ပါ တယ္။

 

၃ႏွစ္တာကာလၾကာေအာင္ ေန႔စဥ္ရက္ဆက္စုေဆာင္းခဲ့ၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ မမိုးမိုးလြင္ဟာ သူ ေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့တဲ့ အသက္ေမြးဝမ္း ေက်ာင္းမႈမွာ သူမက္ခဲ့တဲ့ အိပ္မက္ ျဖစ္တဲ့ ကိုယ္ပိုင္ အငွားယာဥ္တစ္စီး ကို ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။

 

အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ တကၠစီ ေမာင္းတယ္ဆိုတာ ေယာက်ာ္းေတြ သာ လုပ္ႏိုင္တာပါဆိုတဲ့ လူမႈပုံစံ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြကိုေက်ာ္လြန္ၿပီး၊ သူမ်ားကားကို အငွားေမာင္းရတဲ့သူ ဘဝကေန ကိုယ္ပိုင္ယာဥ္ကို ေမာင္း ႏိုင္တဲ့ အငွားကားေမာင္းသူ တစ္ေယာက္ျဖစ္ေအာင္ လက္ေတြ႕ႀကိဳးစားလုပ္ေဆာင္ခဲ့တဲ့ မမိုးမိုးလြင္ရဲ႕ ေျပာတဲ့စကားကေတာ့ "မေၾကာက္ပါနဲ႔။ အားမငယ္ပါနဲ႔။ လုပ္ရင္ျဖစ္တယ္" ဆိုတာပါပဲ။

 

Writer:ခင္စႏၵာျမင့္

Credit:Education Digest Journal