သက္စြန္႔ စံဖ်ား ကူးသြား ရတဲ႔ၿမစ္

ၿမိဳ႕ျပေနလူထုေတြ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ အလုပ္သြားအလုပ္ျပန္၊ ေက်ာင္းသြားေက်ာင္းျပန္တဲ့အခ်ိန္မွာ ကားပိတ္လို႔၊ ရထားေနာက္က်လို႔ ဆိုၿပီး ညည္းတြားတက္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ နီေပါမွာ ရွိတဲ႔ တခ်ိဳ႔  ကေလးငယ္ေတြနဲ႔ အလုပ္သမားေတြ ေန႔စဥ္ ဘယ္လိုအလုပ္သြားရသလဲ ဆိုတာ ၾကည့္ၿပီးရင္ေတာ့ ကားပိတ္တာ၊ ရထားေနာက္က်တာဟာ အေသးအဖြဲ ဒုကၡလို႔ ထင္သြားပါလိမ့္မယ္။

နီေပါမွာ နာမည္ႀကီးလွတဲ့ ထ႐ိုင္႐ႈလီျမစ္ကို ျဖတ္သန္းၿပီးေတာ့ ဘီနီဂတ္အရပ္က ကေလးငယ္ေတြဟာ ေက်ာင္းသြားတက္ရတာျဖစ္ပါတယ္။ ျမစ္ကိုေလွေတြ၊ သေဘၤာေတြနဲ႔ ျဖတ္သန္းရတာ မဟုတ္သလို တံတားေပၚက ေလွ်ာက္ၿပီး ျဖတ္သန္းရတာလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ပံုမွာ ျမင္တဲ့အတုိင္း ႀကိဳးတန္းကို စက္သီးနဲ႔ ဆြဲၿပီး ဟိုဘက္ကမ္းကို ကူးၾကရတာျဖစ္ပါတယ္။

ဟိုဘက္ကမ္း အလုပ္သြားလုပ္ရသူေတြလည္း ဒီအတိုင္းပါပဲ။ အႏၱရာယ္မ်ားလွတဲ့ ခရီးလမ္းျဖစ္ၿပီး ၂၀၁၀ တုန္းက ျမစ္ျဖတ္ကူးရင္း လူူ ၅ ဦးေသဆံုးခဲ့ရတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ စာရင္းေပ်ာက္ေသဆံုးမႈေတြရွိေနပါေသးတယ္။ အဲဒီအရပ္ေဒသ တစ္ဝုိက္မွာ ျမစ္ကို ဒီလိုျဖတ္ကူးၿပီး ေက်ာင္းသြားတက္ရတဲ့ ကေလးေတြ မနည္းလွပါဘူး။ နီေပါဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ကေတာ့ ႏွစ္ႏွစ္အတြင္း တံတားအစင္းေရ ၃၆၆ စင္းတည္ေဆာက္ေပးမယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

တံတားခ်က္ျခင္းေဆာက္လည္း ျပႆနာက ခ်က္ျခင္းေတာ့ မေျပလည္ႏုိင္ေသးပါဘူး။ အေၾကာင္းကေတာ့ ျမစ္ဟာ ရွည္လ်ားစြာ ရွိေနတဲ့အတြက္ တံတားေတြ အမ်ားႀကီး ေဆာက္ရမွာ ျဖစ္လို႔ပါ။