ကမာၻ႕သမုဒၵရာေရမ်က္ႏွာျပင္ ျမင့္တက္မႈေၾကာင့္ ပစိဖိတ္သမုဒၵရာအတြင္း ကၽြန္းအခ်ိဳ႕ ေပ်ာက္ကြယ္သြား

ကမာၻ႕သမုဒၵရာမ်ား ေရမ်က္ႏွာျပင္ ျမင့္တက္လာမႈေၾကာင့္ ပစိဖိတ္သမုဒၵရာအတြင္းရွိ ကၽြန္းအခ်ိဳ႕ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေၾကာင္း သုေတသီမ်ားက ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ေဆာ္လမြန္ကၽြန္းစုအနီးရွိ အနည္းဆံုး ကၽြန္းငယ္ ငါးခုမွ် ေရဖံုးလႊမ္းကာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားျခင္းက သမုဒၵရာေရမ်က္ႏွာျပင္ ျမင့္တက္လာျခင္း၏ အႏၱရာယ္ကို ညႊန္ျပေနေၾကာင္း ပညာရွင္မ်ားက သတိေပးခဲ့သည္။ အဆုိပါကၽြန္းမ်ားေပၚတြင္ လူမ်ား အေျခခ်ေနထုိင္မႈ မရွိေခ်။ သို႔ေသာ္လည္း အျခားေသာ ကၽြန္း ၆ ခုမွာ ကုန္းေျမေပၚ ေရလႊမ္းလာကာ လူေနရြာမ်ားပါ ပ်က္စီးခဲ့သည္။ ပစိဖိတ္သမုဒၵရာကမ္းေျခေဒသမ်ားအေပၚတြင္ ကမာၻ႕ရာသီဥတုေျပာင္းလဲမႈက ထိခုိက္သက္ေရာက္မႈမ်ား ျဖစ္ေပၚေစေၾကာင္း သိပၸံနည္းက် ပထမဆံုးအႀကိမ္ သက္ေသျပလာႏုိင္ျခင္းဟုလည္း ပညာရွင္မ်ားက မွတ္ခ်က္ေပးခဲ့သည္။

သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ သုေတသနစာတမ္းတြင္ ေဖာ္ျပထားမႈအရ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္မွ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္အတြင္း ပစိဖိတ္သမုဒၵရာအတြင္း ကၽြန္း ၃၃ ကၽြန္းကို ေဝဟင္မွ ဓာတ္ပံု႐ိုက္ကာ အေျပာင္းအလဲမ်ားကို မွတ္တမ္းတင္ထားျခင္းဟု သိရသည္။ ၿပီးခဲ့သည့္ ဆယ္စုႏွစ္ ႏွစ္ခုအတြင္း ပစိဖိတ္ သမုဒၵရာေရမ်က္ႏွာျပင္သည္ ပ်မ္းမွ်အားျဖင့္ ႏွစ္စဥ္ ၁၀ မီလီလီတာမွ် ျမင့္တက္လာကာ ကၽြန္းအခ်ိဳ႕ကို ဖံုးလႊမ္းသြားျခင္း ျဖစ္သည္။ ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည့္ ကၽြန္းမ်ားမွာ စိုက္ပ်ိဳးေရးလုပ္ကိုင္ႏုိင္သည့္ သႏာၱကၽြန္းမ်ားျဖစ္ၾကၿပီး စိုက္ပ်ိဳးေျမ ၅ ဟက္တာမွ် ဆံုး႐ံႈးသြားခဲ့သည္။ အဆုိပါကၽြန္းမ်ားကို တံငါသည္မ်ားက ရံဖန္ရံခါအသံုးျပဳေသာ္လည္း အေျခခ်ေနထုိင္မႈ မရွိေခ်။

“ေျပာခ်င္တာက ကမာၻ႕ရာသီဥတုပူေႏြးၿပီး သမုဒၵရာေရမ်က္ႏွာျပင္ ျမင့္တက္လာတာေၾကာင့္ သဲကၽြန္းအေသးေလးေတြေလာက္ပဲ ေပ်ာက္သြားတာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာပဲ”ဟု ဦးေဆာင္သုေတသီ ဆိုင္မြန္အဲလ္ဘတ္က ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ေရလႊမ္းကာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည့္ ကၽြန္းမ်ားအနက္ လူေနမႈစနစ္ကို အထိခုိက္ဆံုး ျဖစ္ေစခဲ့သည့္မွာ ႏူအာတမ္ဘူ ကၽြန္းျဖစ္သည္။ ထိုကၽြန္းေပၚတြင္ မိသားစု ၂၅ ခု အေျခခ် ေနထုိင္ၿပီး ၂၀၁၁ မွ စတင္ကာ ေရလႊမ္းမႈမ်ားေၾကာင့္ ေနအိမ္ ၁၁ လံုး ဆံုး႐ံႈးၿပီး စိုက္ပ်ိဳးႏုိင္သည့္ ေျမျပင္ဧရိယာ၏ ထက္ဝက္မွ်ကိုပါ အသံုးမျပဳႏုိင္ေတာ့ေၾကာင္း သိရွိရသည္။

Credit : 7daydaily.com/