ဒီခြံစည်းရိုးကို ရောက်လာကြတဲ့ အမျိုးသမီးတွေက ဘရာစီယာတွေကို ချွတ်ပြီး ခြံစည်းရိုးပေါ် ဘာကြောင့်တင်ထားခဲ့ကြမှန်း သေချာဘယ်သူမှ မသိကြပေမယ့် ဒီဇာတ်လမ်းက ၁၉၉၈ ခုနှစ်က စတင်ခဲ့တယ်လို့ သိရပါတယ်။

 

၁၉၉၈ ခုနှစ်မှာ ဘရာစီယာ ၄ ခု ခြံစည်းရိုးပေါ်မှာ တင်ထားတာတွေ့ရပြီး ဘယ်သူတွေက ဘာရည်ရွယ်ချက်နဲ့ တင်ခဲ့တယ်ဆိုတာ ဘယ်သူမှ မသိကြပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ၂၀၀၀ ခုနှစ် ဒီဇင်ဘာလ ရောက်တဲ့အခါမှာတော့ ခြံစည်းရိုးပေါ်မှာ ဘရာစီယာ အထည် ၂၀၀ ရှိနေပါပြီ။ ၂၀၀၆ ခုနှစ်အစောပိုင်းမှာတော့ အထည် ၈၀၀ လောက်ထိ တိုးလာပါတယ်။

ခြံစည်းရိုးပေါ်က ဘရာစီယာအချို့ ပျောက်သွားတာလည်းရှိပြီး ဒီအကြောင်းနဲ့ ပက်သက်လို့ လူတွေပိုလို့စိတ်ဝင်စားလာကြကာ ၂၀၀၆ ခုနှစ်ကုန်ပိုင်းမှာတော့ ဘရာစီယာအရေအတွက် ၇၄၀၀ ထိ တိုးလာခဲ့ပါတယ်။

 

ဒီဘရာစီယာတွေ လှန်းထားကြတဲ့ ခြံစည်းရိုးဟာ မွေးမြူရေးခြံ တစ်ခြံရဲ့စည်းရိုးဖြစ်ပြီး ခြံပိုင်ရှင်ဖြစ်တဲ့ ‘John Lee’ က ဘရညစီယာတွေကို ဖယ်ရှားပစ်ဖို့ မလိုလားတာကြောင့် ခြံစည်းရိုးပေါ်မှာ ကမ္ဘာအရပ်ရပ်က အမျိုးသမီးတွေရဲ့ ဆိုဒ်စုံ အရွယ်စုံ၊ အမျိုးစားစုံ အရောင်စုံ ဘရာစီယာတွေနဲ့ ပြည့်နှက်ခဲ့တာကြောင့် ကမ္ဘာလှည့်ခရီးသည်တွေ အာရုံစိုက်ရာ နေရာတစ်ခုဖြစ်လာခဲ့ပါတယ်။